Crono8

Lumek & Tommy


Tommy bujał się się na krześle, z nawyku odwalając palcami solówkę na ceramice znajdującej się na stole - instynkt perkusisty nakazywał mu ***** we wszystko co wydaje dźwięk, co raczej nigdy nie było schlebiane w towarzystwie. Niecierpliwił się. Dochodziło wpól do 22 i za parę chwil miał zacząć się Wielki Pojedynek Kapel Okołorockowych organizowany przez Boniekburdel s.p. z o.o. zajmujący się produkowaniem organicznego pieczywa z organów krowich.
Alex i Jamie mieli przybyć z całym sprzętem muzycznym dobrą godzinę temu, ale złapała ich kontrola drogowa - Alex myślała, że ten śmieszny fioletowy płyn, który znalazła pod siedzeniem to sok z gumijagód, a nie denaturat. W każdym razie, przez telefon twierdziła, że jest po nim w stanie skakać wyżej, więc nie da sobie wcisnąć kitu że to nie soczek. Tomasz zazgrzytał zębami, aż plomba wykonana z gipsu u czarnorynkowego dentysty cała się skruszyła.

Nagle, z sali obok, usłyszał głośny krzyk. Właściwie to nie był to tyle krzyk, co donośny jęk, który nastolatki wydają z siebie gdy dowiadują się o niezapowiedzianej klasówce z matmy. Nie lubił tego dźwięku, pomimo tego że sam często go wydaje, jednak poszedł sprawdzić co się dzieje. Ujrzał on bladego blondynka z rękami w tatuażach, na oko kilka lat młodszego od niego. Jęczał coś w stylu "no kurdeeeeee co za tępy ciuuuuul", jednakowoż dla uszu Tommy'ego brzmiało to jak połączenie odgłosów godowych sarny i gwizdu lokomotywy parowej. W tym momencie cieszył się, że nie myje swoich kanalików słuchowych, co okazuje się być dość przydatnym patentem dla człowieka nastawionego codziennie na działanie 700 decybeli. Zagadał do młodziaka:

- "Co jest, chłopie? Czyżby cię wystawili do wiatru jak mnie?"
- "Żebyś wiedział! Mój kumpel Lucek miał zjawić się 2 godziny temu z gitarami, ale wjechał w autobus pełen księży. Załatwili mu zadek na czarno... Kazali mu robić za ministranta w ich parafii przez następny miesiąc. Biedaczysko, chyba im się spodobał."
- "Zawsze wiedziałem, że kler ma pociąg do młodych chłopaków, ale nie miałem pojęcia że autobus także. Moich załatwiły psy na kontroli, więc może chcesz do mnie dołączyć?"
- "Ok, nie widzę innego wyjścia. A masz jakiś sprzęt?"
- "Nie-e. Ale spoko, mam pomysł. Słuchaj, mamy jakieś 40 minut. Rozejrzyj się po terenie, załatw najwięcej gratów, jakie ci przypominają te jakieśtam cosie z gitary. Ja pozałatwiam jakieś kotły."
- "Jasna sprawa!"

Rozdzielili się. Klub, w którym odbywał się konkurs, był całkiem spory i miał mnóstwo różnego rodzaju pomieszczeń. Lumek był w stanie dostać się także do tych zamkniętych, albowiem wujek Venio pokazał mu jak otwierać zamki elektroniczne, notabene znajdujące się na każdych drzwiach klubu, z pomocą pinezki i spreju do włosów (a ten zawsze miał przy sobie, bo jest uzależniony od Pantene). Tom z kolei udał się do sąsiadującej z klubem hurtowni wyrobów garncarskich, i ze względu na dość późną porę, musiał niestety negocjować wejście z nocnym stróżem. Po owocnych dla Tomasza negocjacjach (silny argumentujący sierpowy kontra wymijający ripostowy lewy) dostał się do wnętrza i przeszukał zawartość pomieszczeń.

Po 20 minutach chłopcy powrócili ze swoimi znaleziskami i rozłożyli je na podłodze. Pudło gwoździ, szpadel z blachy w kolorze seledynowym, 12 wkrętów firmy "Wkrętmeteuropolluxrex", butelka Baileysa, żyłka wędkarska 1,2 mm, dwie gumy "Donald", 4 garnki blaszane z pokrywkami oraz "Śpiewnik kolęd dla ateistów". Wszystko to wystarczyło aby stworzyć całkiem przyzwoite instrumenty szarpano-blaszane. Zostało już tylko udać się do organizatora konkursu i zgłosić zmianę w drużynie.

Lumek i Tomasz podeszli do zielnkawego pingwina ubranego w czerwony garnitur i czapkę z daszkiem zawierającą napis "Spielberg Twoja Mać". Lumek rzekł:

- "Dobry, nastąpiła zmiana w zespołach - "Klaczy Odór" i "The Koksiarsy" nie wystąpią dzisiaj, ale za to my będziemy w zastępstwie. Można?"
- "Naturalnie. Nazwa grupy?"

Po krótkiej dyspucie zdecydowali się na "MacGejzer". W chwilę potem zaczął się turniej. Pierwsza na scenę miała wyjść formacja "Węgiel Piekielny", w skład której wchodziły dwie artystki o pseudonimach Sv-etlana i kosz-Mara, a tuż po nich miał wejść zespół Tomka i Lumka. Jednakowoż w połowie występu "Węgla Piekielnego" w całym klubie wysiadły korki gdyż barman próbował po pijaku podłączyć prodziż o napięciu 250 V do sieci 250 V. "MacGejzer" wygrał walkowerem, gdyż był jedynym zespołem akustycznym spośród wszystkich i wykonał "najbardziej ścianogrzmiącą wersję "Siejeje" w historii" wg. jury. Chłopcy postanowili świętować zwycięstwo opychając pozostałe dwie gumy "Donald" i wymieniając się komiksikami ze środka.

Do tej pory jednak nie wiadomo co stało się z butelką Baileysa. Ostatni raz widziano ją w rękach nocnego stróża. Dezynfekował podbite oko i wewnętrzną stronę gardła.

Hinia

AWBAWWWAW BOŻE UNI CHCIAŁA KLONA OMG OMG!

Żałuj, że nie widzisz teraz mojej miny!!!! ;AAAAAAAA;
omgomg będę miała chociaż jedną pro pracę w galerii awwwwwww

Hinia

Nie, ja jestem łajza

Hinia

JAK TO

Hinia

weź to kiedyś skończ bo nerwicy dostanę 8D

Kirotasmara

"¬PROLOG: Zdesperowany kroczył od ściany do zasłoniętego okna. Frustracja jaką przeżywał gniew kipiący z jego serca spowodowany jedną nacją. Żydami. Chciwe, dwulicowe, pracusie, ***** niemyte i obcięte, kudłacze obsrani w sukienkach latający, nienawidzący tak naprawdę za nic. Bo cóż to słowa, cóż to zaczepki; prawdziwa nienawiść pochodzi z czynów, a jak nie lepiej czynić agresję u Żydowiny jak nie holokaustem.
Zwinął dywan, dokończył swój uniwersalny krąg do przyzywania z czasów buntowniczej młodości zemdlał. Z niemej rozmowy, która teoretycznie się nie wydarzyła wynikała podróż w czasie do roku 1941...
Kadr 1: Nieświadomy gdzie tak naprawdę jest, przedstawił się jako nowy asystent. O zgrozo asystent żyda-lekarza. Żydka się wyczuwa od razu, ich spojrzenie i ruchy są zupełnie inne. Stado bezpańskich i dumnych kundli nic więcej niż tylko wyrżnąć, jednak nie zrobił tego. Nie potrzebne są kłopoty na samym początku, jednak kłopoty miały nadejść.
Kadr 2: Obserwowany był czujnie. Każdy jego gest i ruch. Szpieg, szwabski szczur niebezpieczny bo głupi. Głupi bo manipulowany, przez oślizgłego chorego króla szczurzej armii. Że też nie można takiego niebezpieczeństwa pozbyć się od razu. Trzeba czekać na dobrą okazje, nie można spaść do poziomu szczura aby go zniszczyć. Należy solidnym dowodem otruć. Niech wije się w spazmach sprawiedliwości i rzyga ropą i krwią żółtawego sumienia.
Kadr 3. Szczur wpadł w pułapkę, szkoda, że nie rzekomy asystent. Asystent miał siedzieć cicho i nic nie ruszać, a Ilia miał się zająć Niemcem.
Krzesło gotowe, knebel też. Niemiec zajął swoje miejsce wbrew woli. Narzędzie egzekucji jeszcze trochę i… Rozległ się brzdęk szkła, stłumiony wrzask i odgłos bulkotania. Spojrzał i co zobaczył? Asystenta z głupim uśmiechem i Niemca, który cierpiał w agonii wyżartego mózgu.
Tupeciarz, dostał i tak pozwolenie na dokończenie dzieła. Nikt kto żywy nie widział takiego widoku, spalony skalp, czaszka niczym pęknięta skorupka, w której znajdowała się struktura
wód mózgowo-rdzeniowych zmieszana z kwasem i kawałkami bliżej nieokreślonego białka o konsystencji tofu.
Kadr 4: Plugawy szczur bez żadnych uczuć wyższych. Jednak jego prymitywna chęć niszczenia obróciła się na moją korzyść. Asystentem mógłby być świetnym tylko trzeba było go wyprostować. Pomocnikiem zbrodni, najlepszym jaki widziałem - tylko Niemiec może być lepszym.
Nagle w ścianie pojawił się kształt eliptyczny, którego opisać nie dam rady. Z owej elipsy dochodził bury pomruk. Ilia nie rozumiał zjawiska, ale Got wiedział. Pora wracać do XXI wieku, wielka szkoda bo bardzo polubił swoją nową pracę. Chociaż produkcja kwasu byłaby dosyć kosztowna, ale od czego nie są umiejętności manipulacji wyciągnięte z niedoszłej sekty. Pożegnał się, mówiąc tylko papaty i wskoczył do elipsy, która po chwili się zamknęła. Po Gocie zostały tylko stłuczone butelki i wspomnienia, które w oczach człowieka rozumnego, brzmiałaby jak sen albo widzenie po LSD.
EPILOG: Obudził się na podłodze, jęknął z powodu kaca. Nigdy więcej podróży w czasie, przynajmniej nie z biurem podróży Lucyfer i współpracownicy.

Kirotasmara

>:D

Kirotasmara

dzieki:D

Arshana

tak sobie pomyslalam
ZE TEN PAIRING JEST SUPER AGAIN

Arshana

<3

Olimanga

klon dla Nutryi <3

Olimanga

ok C: sklonować szkic, czy zmażesz sobie lineart?

Sonne

Dobra, praca jest właściwie skończona, więc myślę, że można wrzucić historyjkę. Jest mało śmieszna może, ale mamy nadzieję, że nadrabiamy formą oraz rysunkiem XD Muzyczkę Wam zostawię, żebyście nie byli tacy wystraszeni ilością tekstu.

» link

Październikowy wieczór nie zachęcał wystraszonych śmiertelników do opuszczania czterech ścian swoich skromnych domostw. Powodem tego nie był jednak mrok, który próbował zagarnąć całą okolicę pod swój ponury płaszcz, lecz wychylające się zza każdego rogu monstra. Co dziwne, wszystkie one zmierzały w tym samym kierunku, jakby demoniczny głos przywoływał je do świątyni ciemności - a z pewnością nikt nie chciałby stanąć im na drodze. Kto wie, co czai się w tych niebezpiecznie szalonych głowach...
Lecz cóż to? Jakim cudem blada wampirzyca idzie w towarzystwie barczystego wilkołaka, śmiejąc się i żartując miast kpiąc z niego i prowokować do sprzeczki? Jak to się stało, że żywe trupy mijają zaskoczonych pochodem potworów przechodniów, zupełnie nie zwracając na nich uwagi? Dlaczego czarownice nie dosiądą swych mioteł, by przyspieszyć uciążliwy marsz, tylko uparcie trzymają je w dłoniach?

Odpowiedź znajdowała się na samym końcu, w miejscu, do którego monstra zmierzały. Gdyby ktoś przechodził teraz obok świątyni mroku, zrozumiałby, że to nie głos demona przywoływał ponure stwory, lecz dudniąca z głośników muzyka zachęcała do przekroczenia progu budynku i rozpoczęcia zabawy, na którą czekali cały rok. I tak samo jak każdego roku, tak i tego największa sala American Academy of Art w Chicago była praktycznie wypełniona po brzegi różnego rodzaju zombie, ghulami, wampirami, marami, mumiami i innymi stworami wyjętymi rodem z horrorów, które teraz hipnotycznie pląsały w rytmy dark electro, popijały poncz albo jadły ukradkiem coś z bufetu.
Sala była przystrojona zgodnie z panującym nastrojem. Ktoś kto wszedłby na imprezę przypadkiem na pewno odniósł by wrażenie,że odbywa się tutaj jakiś zlot fanatyków bądź członków sekty. Ściany przystrojone czerwonymi i czarnymi, atłasowymi nakryciami oraz migające światła nie jednego mogły by doprowadzić o atak epilepsji. W rogach sali stały ogromne, czarne wazony pełne róż również tego samego koloru. Studentki naprawdę mocno się napracowały by wszystkie kwiaty i wazony pokryć dokładnie farbą i spray'em. Nie mogło tez zabraknąć szkieletów podpierających ściany lub wiszących bezwładnie gdzieś w kącie, czy sztucznych pająków i szczurów, które również pojawiały się głównie na stołach pomiędzy półmiskami z jedzeniem.
Jedną z atrakcji podczas balu halloween'owego był konkurs, w którym wyłaniano posiadacza najlepszego stroju. Wcześniej wpisani kandydaci na listę byli oceniani już podczas trwania imprezy i dopiero pod jej koniec - czyli wczesnym rankiem - wyłaniano zwycięzcę. W tym roku wystartowały nawet Ewa z Malwiną.

Jeszcze przed paroma dniami Malwina nie miała pojęcia, za jakie monstrum się przebrać. Obawiała się długo, że w najlepszym przypadku będzie przypominała Bellę ze słynnego horroru o zakochanym wampirze, co wcale jej się nie uśmiechało. Kiedy jednak zasięgnęła rady u nerdowatego kumpla Marka, wiedziała, że wdeptała w jeszcze gorsze ekskrementy.
- Zombie! - wrzasnął rozentuzjazmowany chłopak, nie dając dziewczynie jakiejkolwiek możliwości wyrażenia sprzeciwu. - Żywe trupy są *****
Nie podzielała jego zdania, ale nie mogła się już wycofać. W czasie, gdy kolega szukał w domu materiałów i tutoriali na youtubie, Malwina z ogromnym bólem serca i pustym żołądkiem postanowiła obejrzeć jeden z filmów, które kumpel jej polecił - tak dla zapoznania się z zachowaniami zombiaków. Przetrwała z trudem.
Kiedy jednak szykowała się na imprezę, w czym pomagał jej Marek, zrozumiała, że jego zaangażowanie przyniosło spore korzyści i - być może - da jej nawet jedno z pierwszych miejsc w konkursie! Została obsmarowana sztuczną krwią, miała na sobie tony jakiejś dziwnej substancji której pochodzenia wolała nie znać, przypominającej spalone tkanki, widać jej było także kawałek "czaszki" na czole, zrobionej ze starego pojemniczka od płynu do kąpieli. Marek postarał się nawet o to, żeby z koszuli wystawały jej jelita z rajstop i chusteczek... O tak, jej przebranie robiło naprawdę spore wrażenie.

Za to Ewa myślała od miesięcy za kogo się przebierze. Lubiła zaskakiwać ale jakoś w tym roku nic jej do głowy nie przychodziło. Była już pielęgniarką z serii "Silent Hill", żoną Frankensteina, czarownicą, zombie, psychopatyczną dziewczynką z tasakiem... ostatnio dość dużo myślała żeby przebrać się tak aby uwydatnić swoje walory, bo przecież miała czym "powalczyć" i wpadła na genialny pomysł wejścia w rolę sukkuba. Co jak co ale będzie mogła poświecić trochę ciałkiem i na samą myśl się cieszyła. Nie mając kasy na gotowy strój musiała zrobić go sama. Największy problem miała z ogonem i skrzydłami. Nieoceniona okazała się pomoc ojca i jego chłopaka, którzy zrobili jej jakiś silikonowy pseudo-ogon i skrzydła, wewnątrz których był drut usztywniający i utrzymujący je by nie opadały. Ze strojem nie miała problemów. Założyła skąpy, lateksowy gorset, który troszkę ponacinała nożem żeby wyglądał drapieżniej i lateksowe, krótkie spodenki. Czasem dobrze było jednak nie wyrzucać ciuchów, bo jak widać przydawały się w najmniej oczekiwanym momencie. Swoją przydatność pokazały tez buty na platformach z czachami, o które błagała ojca dobre 3 miesiące.
- Jeszcze tylko się umalować, uczesać i gotowe. - Klasnęła w dłonie ucieszona i zabrała się do roboty.
W pełnym stroju wyglądała i strasznie i przyciągająco. Ojciec był pod wrażeniem ale burczał pod nosem, że strój jest za bardzo seksistowski. Mimo wszystko poszedł po aparat żeby zrobić Ewie zdjęcie. Co roku uwieczniał pomysły swojej córki, żeby miała pamiątkę.

Tak ubrane, udały się na coroczną imprezę, na której nie tylko korzystały z uroków zabawy, ale także z zainteresowaniem obserwowały pozostałych przebierańców, zastanawiając się, któremu z nich uda się zgarnąć główną nagrodę. Szybko zorientowały się, że tym razem konkurencja jest co prawda spora, ale nie na tyle silna, by im zagrozić. Zdawały sobie sprawę z tego, że ich stroje są jednymi z lepszych, o czym świadczyły znaczące i pełne uznania spojrzenia kilkuosobowego jury, przechadzającego się od czasu do czasu po sali.
Prędzej czy później dziewczyny musiały na siebie trafić. Zresztą, nietrudno było dostrzec w tłumie Ewę, która swoim przebraniem zrobiła prawdziwą furorę.
"No nie" - pomyślała zmartwiona Malwina - "Zaświeci cyckami i lipa z mojej nagrody..."
Zerknęła niepewnie na swoją klatkę piersiową. Cóż, nawet gdyby chciała też przebrać się za sukkuba, nie stanowiłaby solidnej konkurencji dla Ewy. Chwyciła niezdarnie swoje sztuczne jelito i zaczęła je nerwowo przygryzać.
Wtedy jednak niespodziewanie w jej pobliżu zjawiła się właśnie Ewa.
- Łoł, niezły motyw z tym jelitem - stwierdziła, nie kryjąc uznania dla pomysłowości przebrania Malwiny. Fakt, widziała już nie jednego "trupa", ale naprawdę rzadko spotykała się z takim dopracowaniem każdego szczegółu.
- Twój strój też niezgorszy - odwdzięczyła się kiwnięciem głową. I musiała przyznać, że ubiór Ewy poza swoją skąpą specyfiką miał także inne walory, które z pewnością gwarantowały jej zdobycie jednej z nagród.
- Łaaa i ten wystający mózg, haha - Ewa zaśmiała się przyjacielsko i postukała w niego palcem. - Nie no naprawdę genialne - powiedziała z uznaniem i podskoczyła w miejscu falując swoim pokaźnym biustem. Była bardzo przyjacielsko nastawiona, mimo że Malwina była jej rywalką no.1. w konkursie. Nie przeszkadzało jej to jednak w zaprzyjaźnieniu się z nią. Wyciągnęła do niej rękę i przedstawiła się.
- Ewka jestem. - Wyszczerzyła się znowu w uśmiechu. - A Ty, Zombiaczku? - zatrzepotała doklejanymi rzęsami.
- Malwina - odpowiedziała nieśmiało.
- Niech wygra lepsza. - Potrząsnęła jeszcze raz jej dłonią i puściła oczko.

Rozmawiały ze sobą jeszcze długo po zapoznaniu i razem się bawiły do wczesnego ranka, kiedy to w końcu jury postanowiło ogłosić wyniki konkursu na najlepsze przebranie.
Przewodnicząca komisji, młoda dziewczyna z samorządu akademii, stanęła na scenie i po krótkim wstępie zaprosiła do siebie kilku wyróżnionych uczestników konkursu - także Ewę i Malwinę. Wszyscy ustawili się w szeregu, by pozostali mogli dobrze widzieć ich przebrania. Fakt, po całonocnej imprezie nie było łatwo ustać w miejscu, ale wszyscy czekali na tę chwilę z niesamowitym podekscytowaniem.
- To jednak nie wszystko - kontynuowała przewodnicząca, gdy przywołała do siebie wszystkich wyróżnionych. - Spośród waszej grupy musieliśmy wybrać jeszcze jedną osobę, której strój uznaliśmy za najlepszy, najbardziej dopracowany i robiący największe wrażenie. Przyznaję, nie było to łatwe zadanie, nie tylko dlatego, że wszyscy włożyliście w swoje przebrania sporo serca. Szczególnie dwie osoby zwróciły naszą uwagę i nie kryję, że jury długo dyskutowało, która z tych osób ma dostać nagrodę.
Po chwili milczenia dziewczyna przywołała do siebie Malwinę i Ewę, mówiąc, że to właśnie na ich temat rozpętała się istna burza mózgów. Malwina nie wiedziała, czego się spodziewać, więc znowu zaczęła z nerwów gryźć jelito, natomiast Ewa zdawała się w pełni panować nad emocjami, choć w środku aż rozsadzała ją ciekawość, której z nich udało się bardziej zaimponować komisji.
- No, ale nie przedłużajmy już tej chwili - zlitowała się przewodnicząca. - Chciałabym ogłosić, że nagrodę główną na tegorocznej imprezie halloweenowej otrzymuje...
Przerwa wydawała się wiecznością.
- ...EWA!
Euforia, jaką poczuła dziewczyna przebrana za sukkuba, udzieliła się nie tylko wszystkim na sali, ale nawet Malwinie, której wcale nie zrobiło się przykro z powodu wygranej jej nowej koleżanki. W końcu sobie na nią w pełni zasłużyła, a ona sama dostała wyróżnienie. Podeszła bliżej, by pogratulować zwyciężczyni.
- Zobaczysz, Ewa - dodała ze szczerym uśmiechem na koniec wzajemnej wymiany uprzejmości - że w przyszłym roku będę wyglądać jeszcze bardziej zombiowato!
Nawet przez myśl jej nie przeszło, jak wiele było w tym stwierdzeniu prawdy...


(Jeśli dotrwasz do końca tekstu,
)

Sonne

Dzięki, cieszy mnie Twoje zdanie :)

Sonne

Dziękujemy bardzo :D

Sonne

Dziękujemy, cieszę się, że się spodobało :D

Sonne

» link 8D

Nakao

ale co byś miała robić? ;/

Nakao

nie, bo to na konkurs. weź pobaw się stylami, zrób coś, a nie zawracasz gitarę.

Nutrya

for JUKIPEEL

Nutrya

koloruj! C:

Nutrya

buzi

yuki-pl

dla ciebie

yuki-pl

e, spoko jest
tylko troche większe zrób :OO

Hinia

Dla Emoyi

NO WEŹCIE SIĘ CO WY TYLE KLONÓW D|
W życiu nikt nie chciał żebym mu coś klonowała
A nie, sory, raz. Sylwia-stalker D8

Hinia

BARDZO ŚMIESZNE

Hinia

AWWWĆ
tylko pamiętaj o czarnych białkach awwwww

Hinia

Ale super wychodzi, podoba mi się 8D

k0niczyna

Jako, że kreskówka jest 18+ tu niestety też będzie blokada :P

Zapraszam wszystkich sadystów :D. Wybieramy sobie przyjaciela i robimy z nim co się tylko podoba :)


Zajęci przyjaciele:
Cuddles- Sanra
Disco Bear- Arshana
Flippy - Shana
Giggles- Missori
Handy- Seras
Lumpy- Lelentayne
Mime- VineSaw
Nutty- mannie
Petunia- k0niczyna
Russel- Fatmatysiak

Do wyboru z: » link

Olimanga

Wietrzny, wiosenny poranek, Londyn. Ludzie przechodzili tłumami obojętnie obok zmarzniętej nastolatki, czekającej na swojego chłopaka. Jedynie mały kundelek zainteresował się jej losem. przysiadł przy jej zmarzniętych stópkach-kopytkach. Chłopak Riki - Lucek - stał kilka metrów dalej, próbując uzbierać pieniądze na jedzenie. Dziewczyna przymrużyła oczy i delikatnie obdarowała go zmęczonym uśmiechem. Po chwili wyciągnęła swą zdeformowaną rękę w stronę pieska i pogładziła go po łepku.
- Co tu robisz? Ty też nie masz domu? - zapytała go w nadziei na odpowiedź, lecz ten zamerdał jedynie ogonem
- A ty? - usłyszała nagle dziewczęcy głos znad swojej głowy
- To samo, co on - odpowiedziała Rika nieznajomej, unosząc swój rogaty łeb
- Siedzisz z wyciągniętym językiem i merdasz ogonem?
- Języka nie pokazuję, ale ogonem merdać mogę.
- A sztuczkę zrobisz? Umiesz aportować?!
- Nie... - odparła Rika z ironią w głosie
- Eee... no to idę...
- Nie, czekaj! - brudna, potargana dziewczyna rzuciła się na strojną, niebieskowłosą nastolatkę i pociągnęła ją za spódnicę - Weeeź mnie ze sobą! D:
- Rika, co się dzieje? - powiedział zakłopotany Lucek, zaglądając pod kaptur uciekinierki z Meksyku
- Idziemy na zakupy! - krzyknęła niebieskowłosa wyciągając Rikę za rękę i ciągnąc za sobą w stronę butiku - Jestem Mirix!
- Ehe... ehm... - odpowiedziała zdezorientowana
Rika spojrzała na Lucka i przytaknęła, a rozumieli się bez słów. Wiadomo było, że obojgu jest ta sytuacja obojętna, a Mirix nie stwarza zagrożenia.
Szczeniaczek zaszczekał za swoją nową panią, lecz Lucuś wziął go na ręce i wrócił do zbierania pieniędzy.

Rika stanowczo wyróżniała się z tłumu. I nie mówię tu o rogach, skrzydłach i ogonie - jej ubranie było brudne i podarte. Lecz zanim obsługa i klienci zauważyli nietypowo wyglądającą dziewczynę, Mirix wytarła jej twarz chusteczkami i za chwilę obie wylądowały w przebieralni przymierzając krótkie spódniczki i bluzki bez rękawów. Nie minęła godzina, a wyszły obie wyposażone w masę ciuchów dla Riki i Lucka.
- No, to teraz jedzonko! - wykrzyczała radośnie Mirix, klepiąc się po brzuchu - Idź po swojego faceta!
- Nie możemy cię tak obciążać kosztami, już i tak wydałaś masę pieniędzy...
- Nie gadaj, to dopiero początek!
Rika obdarowała swoją nową znajomą zdegustowanym wyrazem twarzy i wzdychając ciężko ruszyła w stronę czerwonoskórego nastolatka i towarzyszącego mu, niegdyś białego, lecz teraz brązowego od kurzu i brudu kundelka płci żeńskiej. Oboje przywitali ją radośnie, po czym Rika rzuciła w Lucka paczką nawilżanych chusteczek.
- Wytrzyj twarz, idziemy na obiad!
- Coś ty taka naburmuszona? Dziewczyna nam pomaga
- A potem będzie nas całe życie ścigać... T-T Ale jestem taka głodna...
Kiedy już byli gotowi, Mirix zaprowadziła ich w stronę najbliższej restauracji. Rika i Lucek zajęli miejsca, gdy ich towarzyszka zamawiała jedzenie. Wkrótce do nich dołączyła.
- To co, może mi coś o was opowiecie, hm? - zapytała z perlistym uśmiechem.
- Dobra... wczoraj z Luckiem uciekaliśmy przed wściekłym psem, przeszliśmy przez ogrodzenie, zahaczyłam o coś i spadłam twarzą w dół. - kiedy ruda dziewczyna zakończyła opowieść, kelnerka przyniosła potrawy. Podała je do stołu, życzyła smacznego i odeszła, zostawiając ich samych. Lucek z Riką zaczęli pałaszować smakołyki, widać było, że dawno nie mieli nic w ustach. Reszta dnia minęła na pogawędkach oraz znalezieniu noclegu dla pary.

Olimanga

miło 8'3

skitty0

Sv w końcu udało się zdobyć posadę kierownika kopalni węgla. Któregoś dnia przybiegł do niej roztrzęsiony górnik, płaczliwym tonem prosząc o pomoc.
- Wycieczka przedszkolaków do sektora nr 8 spowodowała trzęsienie ziemi! Tunel się wali, dzieci potrzebują pani pomocy!
- Nienawidzę dzieci, wiesz o tym, Baltazarze.
- Jedno z nich ma w plecaku kotka.
- Trzeba było tak od razu!
Dzielna Sv żwawo pobiegła do nieszczęsnego kotka ferajny maluchów i wyprowadziła jednego za drugim z kopalni. Został jeszcze ostatni... ale co to! ŁUP TRACH BUM i naszą bohaterkę zasypała nawałnica węgla.
Teraz Sv stoi przed bramami Piekła i Nieba. Które wybrać? W prawdzie w Niebie będzie miała darmowe kupony do spa... Wybrała Piekło. Jej wybór był całkowicie świadomy. Pamiętała tę noc, podczas której o mało nie straciła lewej nerki. To musiało być przeznaczenie.
Jej celem padł niesławny klub Electric Hellfire. Jeszcze w trakcie podróży słyszała wiele ostrzeżeń na jego temat, jednak nie zawahała się otworzyć frontowych drzwi. Oślepiający blask ostrej wiksy natychmiast powalił ją na ziemię... nie czekała długo, kiedy ujrzała nad sobą wyciągniętą rękę.
- Nowa?
- Chy-chyba tak...
Usiadły przy ulubionym stoliku stałej bywalczyni, po czym rozpoczęły przejmującą do głębi wyrostka robaczkowego rozmowę.

...Nie martwcie się, to była tylko śmierć kliniczna! Sv będzie żałować do końca życia, że straciła taką okazję. Kolejne próby dostania się do Piekła będą owocowały jedynie pobytem w szpitalu.




kocham nas.

skitty0

i tak widziałam tego yugiego

konik

UNI SIE ZLITOWALA, BEDZIE PRO <3

Nutrya

klon dla Imuji :D

Nutrya

XD
hahah

Nutrya

hah, Imudża 8D

yuki-pl

dla omysimski <3

yuki-pl

musisz sie z warstwami połapać omysimska

elora12

klonik dla Nakao <3

elora12

ale nie odpowiadam za wkurzanie się ludzi na ilość klonów xD

bziubziak

...

Nutrya

kolap z ópiertlifcem
czyli juki end nutrja

Nutrya

TAK!
lubię to

Nutrya

gość w dom cukier do kredensu!

Seras

klonik dla yuki :3

Seras

cień na sutki powinien być na dole :3

Seras

jasne ^^

Nakao

hehe xD
bawiłam się z yuki-pl i okazało się że ide do jej domu (ja mieszkam w rzeszowie a ona w dolnej górniczej)

Nakao

no xD

EdwardElric

kolorowanka dla El

Velo (c) me

konik

---------------
» link
---------------

konik

Mam swoje zrodla >:D
A tak na powaznie to jakos tak same sie znajduja :0 reklamy, filmiki, a poza tym to » link i » link

konik

a te mixy tez sa fajne bardzo :D i nie ma zadnych ***** i innych ;D

konik

nope, to arttrade ;D

elora12

***** stara się porwać chibi!Jas >:D

elora12

tylko pamiętaj! Krits jest wredniejszy, a Dev kochańszy ; DDD

Merki

Mam ochotę na wiosenny rysunek bo mi słońce blenduje przez okno XD

Klon dla omysimska

Merki

To jest szkic baaardzo roboczy, zobacz te oczy, ramiona i rękę XD

Merki

Ona wie, przy klonowaniu pracy wspomniałam o tym.
Ale dziękuję za chęć niesienia pomocy- doceniam :)

LeePine

sankjuu :)

Czarna_Wilczyca

pomysl i szybki szkic(:
* * * * * * * * * * * * *
ok(: Graga_G to do dziela(:

Czarna_Wilczyca

tez uwazam, ze braz lepszy:D trza dopiescic:D

Czarna_Wilczyca

piekna robota (((((:

Jasmine

Zapraszam wszystkich fanów xD
Mały podpisik starczy i już się jest w fanklubie ^^
Fanklub się rozkręca xD Zapraszam jak najwięcej ludzi
Jeszcze się ludzie zapisują OwO śmiało, śmiało xD
Najwyższy czas xD"

OJezusMariaJózefieświęty, wy se jaja robicie, jeszcze się zapisywać? xD"

To nie moja wina X.X

Yeeey, dziękuję za wyróżnienie <3

*facepalm*

Jasmine

O nie xD"

Jasmine

Niestety tak .3.
Chcesz się podpisać?

Nutrya

dla
~u~

Nutrya

ja nie wiem jakie tlo zrobic do tamtego mojego >.>

Nutrya

ff no :/

Nutrya

tak, Imuya daje czadu xD